Иако брендот има долга историја како одлика на производот (постојат докази дека имиња и етикети биле ставани на производи во античко време), само во дваесеттиот век брендот и управувањето со брендот станале особено важна област на деловно работење и маркетинг активности.

„Брендирањето датира од времето кога пазарот започна да се преплавува со униформни масовно произведени производи што практично не се разликуваа едни од други, така што претходната едноставна, директна продажба веќе не ги задоволуваше потребите на компаниите. Конкурентното брендирање стана императив на индустриската ера, во контекст на фабрикуваниот идентитет, заедно со производот, требаше да се произведе разлика базирана на слика “. (Клајн, 2003: 30).

Во денешното динамично и нестабилно опкружување (глобализација, трансформација на побарувачката, сè поголеми клиенти, информатизација на бизнисот, зајакнување на конкуренцијата, сегментација на пазарот) главен индикатор за позицијата и успехот на компанијата е имиџот на компанијата. Уделот на пазарот и профитот значително зависат од тоа. Креирање на корпоративна слика е комплексна и долготрајна работа што вклучува многу активности на компанијата. Корпоративната слика е резултат на интеракција на сите искуства, впечатоци, верувања и чувства што луѓето ги имаат за една компанија.

Така, сликата е последица на искусниот, а не на вистинскиот квалитет на компанијата. Оваа психолошка конструкција директно го одредува однесувањето на бизнисот или пазарот кон производот и компанијата и може да биде позитивно и негативно.